Inleiding veel begraafplaatsen zijn meer dan simpelweg dodenakkers, terreinen waar doden ter aarde worden besteld, waar nabestaanden aan de groeve afscheid nemen van hun dierbaren. Eeuwenoude begraafplaatsen als bijvoorbeeld in Milaan  en Praag vertellen een geschiedenis, bevatten tientallen, ja zelfs honderden monumenten en vaak ook grafkelders, waar overledenen een laatste rustplaats vonden. De geschiedenis van de thans in gebruik zijnde algemene begraafplaats in Venlo begon  op 25 juni 1903. Zij is voor de doden een laatste rustplaats, die sereniteit uitstraalt, die groots is aangelegd met zijn imposante platanen en beuken langs de paden en die menig grafmonument getuigen van de voornaamheid van de begravene tijdens diens leven.                                                                                                             Viele Friedhöfe sind mehr als nur ein „Totenacker“, wo die Verstorbenen beigesetzt werden und die Angehörigen Abschied nehmen. Alte Friedhöfe erzählen auch Geschichte, so wie Beispielsweise die in Mailand oder Prag mit ihren imposanten Mausoleen. Die Geschichte von dem heute noch in Gebrauch befindlichen Friedhof in Venlo beginnt am 25. Juni 1903. Auch auf dieser Ruhestätte – deren Wege von mächtigen Platanen und Buchen gesäumt werden – finden sich große Grabanlagen mit beeindruckenden Monumenten. Diese zeugen von dem irdischen Reichtum der Familien.